BIOGRAFIA:

Jan Wajrach urodził się w Nysie w 1953r.

W Nysie mieszkał  do 6 roku życia, potem wraz z ojcem, zawodowym żołnierzem, zwiedzał Polskę szlakiem kolejnych garnizonów wojskowych.

Rzeźbiarstwo zaczęło niepokoić Jana w wieku lat 16; zanurzał swoje ręce w najbardziej dostępnym materiale, jakimi była glina i gips, potem drewno, a wreszcie stal (jako kompozycje spawane).
Jan na początku był zupełnym samoukiem. Kiedy mierzył się samodzielnie z pierwszymi artystycznymi wyzwaniami, kształtował swoje umiejętności i gust w samotności.
W pewnym momencie życia, w Sulęcinie, spotkał profesora Stefana Brune. Profesor dostrzegając nietuzinkowy talent Jana, podjął się jego nauki; uczył go rysunku, malarstwa i podstaw sztuk plastycznych.

Pod koniec lat 80-tych Jan wsiąka w miasto - osiedla się w Opolu. Jest to decyzja obusieczna: z jednej strony wybucha tu jego twórczość i wyraźnie dostrzegamy jego rozkwit artystyczny, z drugiej zaś - osiedlenie w mieście przynosi miotanie się między kilkoma kolejnymi pracowniami, dekoncentrującym brakiem poczucia własności i stabilizacji, brakiem poczucia własnego miejsca na Ziemi. Zaczyna kiełkować myśl o podjęciu jego poszukiwania - przeniesienia się na wieś.

Co następuje w 2000r w Dylakach.

Ale to już zupełnie inna Historia.